Akishi zastanawiał sie co zrobić dalej... chodząc bez celu po mieście, nagle... dopadła go kolejna eksplozja. Chyba miał do nich pecha.

Co ciekawe, Ryuuzuki została na miejscu wybuchu. Akishi strzelał że siła eksplozji dostarczyła Netami/Ryuuzuki tyle energii, że się rozszczepiły, choć tak naprawdę nie miał pojęcia jak to możliwe. Kiedy Ryuuzuki go zobaczyła, natychmiast go dopadła i stwierdziła, że ma olać Al-Kaidę i zacząć gonić Deidarę.

Akishi nie znał odpowiedzi na żadne z tych dwóch pytań, ale wyglądało na to że Ryuuzuki koniecznie chce odzyskać swoją "siostrę", i nie miał innego wyboru jak szybko coś wymyślić.

Zamiast biec jak szalony za sową, pomyślał, że może najpierw spróbować sprawdzić miejsce wybuchu. Popytał ludzi zebranych dookoła i dowiedział się że eksplodowała tu jakaś stara restauracja. Zebrał na miejscu trochę dowodów, głównie pozostałości po eksplodującym przedmiocie, i poprosił znajomego detektywa z tego miasta o ich zanalizowanie.

Kimkolwiek był, szybko zabrał się za badanie próbek materiału wybuchowego. Po około 30 minutach detektyw oddał Akishiemu wydruk ze swojej maszyna analizującej, wyglądający jak paragon sklepowy, z wynikiem analizy.
"Rzadki minerał niewystępujący na Ziemi, o konsystencji plasteliny. Silnie wybuchowy, i wciąż nienazwany."

Akishi wolał nie wiedzieć czym jest ta plastelina, ale na wszelki wypadek delikatnie odłożył list na ziemi i z pomocą detektywa odczytał go z bezpiecznej odległości. Napisane na nim było:

Ło boże... ||| o.O" xD

Akishi i Ryuuzuki byli zaszokowani po prostu. Stali i gapili się na ten list.
I tak minęło to 9 miesięcy... dostali kolejny list. Że pasożyt opuścił ciało Netami, ale podczas tego jej się zmarło. To pobudziło Ryuuzuki do działania. Jako, że znała się trochę na alchemii postanowiła ją wskrzesić.

//"Jedzcie kupę! 3 mln much nie może się mylić!" Kto pamięta? xD//

Czyli wszelkie siarki, węgle, sole, metale, kwasy i zasady... Ryuuzuki narysowała krąg przemiany, wysypała składniki na środek i rozpoczęła transmutację... Zaświeciło się na żółto, potem na fioletowo, zrobiło się nieprzyjemnie, wiadomo, jak to podczas ludzkiej transfiguracji... a potem wszystko ustało. Ryuuzuki cała upaćkana w ketchupie podczołgała się do tego co miało być Netamią ale było kupą dosłownie i w przenośni. Ale na szczęście Ryuuzuki miała ze sobą puszkę żółtych, cytrynowych landrynek! Wsadziła landrynkę w kupę i tak oto tuż przed nią kupa uformowała się w coś co wyglądało jak Netami. W homunkulusa.

Sylwetka podczołgała się do Ryuuzuki z tekstem "Daaaj [cukierka]". Ryuuzuki oddała jej resztę landrynek po czym rzygnęła krwią.

Zobaczył Ryuuzuki leżącą wesoło na podłodze w wesołej kałuży krwi. Wyrzygała z nią chyba swoje flaki... jelita... chyba że wyszły dołem, ale to już inna sprawa. Netami (albo Envy, ten homunkulus był ósmy, kolejka szła od początku, ale to imię i tak w gruncie rzeczy nie uległo żadnej zmianie), która teraz już wyglądała jak Netami, stała równie wesoło nad wesoło zemdlałym, ale już ockniętym Akishim z czymś wesoło wielgachnym (łopata/młot/piła mechaniczna/dmuchawa do liści) [złowieszczo] wesoła.